مسیریابی در دریا
دریاها به عنوان یکی از محیط‌های پیچیده و گسترده برای حرکت و ارتباطات، نیازمند سیستم‌های پیشرفته‌ای برای ردیابی کشتی‌ها هستند. یکی از این سیستم‌ها که به طور گسترده در صنعت حمل و نقل دریایی استفاده می‌شود، سیستم شناسایی خودکار (AIS) است. AIS به وسیله فرستنده‌های نصب شده بر روی کشتی‌ها اطلاعاتی از جمله شناسه منحصر به فرد، موقعیت و سرعت را ارسال می‌کند که این اطلاعات می‌تواند به وسیله تجهیزات نظارتی مانند سیستم‌های ترافیک شناورها (VTS) دریایی دریافت و پردازش شود.
استفاده از ماهواره‌ها برای تشخیص امضاهای AIS، به عنوان Satellite-AIS شناخته می‌شود که این روش امکان ردیابی کشتی‌ها در مناطق دورافتاده دریایی را فراهم می‌کند. این اطلاعات AIS به عنوان یک پیشنهاد مفید برای افسران نگهبان کشتی و مقامات دریایی محسوب می‌شود، زیرا امکان نظارت و ردیابی دقیق‌تر بر روی حرکت و موقعیت کشتی‌ها را فراهم می‌کند. همچنین AIS با ترکیب فرستنده استاندارد VHF و گیرنده GPS، به همراه سایر سنسورهای ناوبری الکترونیکی، مانند ژیروسکوپ و نشانگر میزان چرخش، اطلاعات مختلفی را تولید و ارسال می‌کند که این اطلاعات می‌تواند به صورت نمودارها و اطلاعات الکترونیکی بر روی صفحات نمایشگرها نمایش داده شود. با بهره گیری از سیستم AIS، امکان ردیابی دقیق و نظارت بر حرکت کشتی‌ها در دریاها به ویژه در شرایط پویای دریایی، از اهمیت بسیاری برخوردار است و به عنوان یک ابزار اساسی برای افزایش ایمنی و کارایی در حمل و نقل دریایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اهمیت استفاده از جی پی اس در دریا چیست؟
استفاده از جی پی اس در دریا برای رصد وضعیت کشتی و سایر شناورها از اهمیت چشمگیری برخوردار است؛ زیرا با توجه به افزایش استفاده از کشتی برای مقاصد تفریحی و تجاری، امنیت سفرهای دریایی از اهمیت بیشتری برخوردار شده است. با تحمل مسافران و حملات حجیم از کالاهای ارزشمند، اطمینان از موقعیت دقیق کشتی و شناورها در هر لحظه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. جی پی اس تضمینی فراهم می‌کند که افراد و شرکت‌هایی که با کشتی‌ها کار می‌کنند، از نگرانی‌های خود درباره وضعیت کشتی‌ها کاسته و در مواقع اضطراری، اقدامات مناسب را به موقع انجام دهند. این سیستم می‌تواند در پیش بینی و پیشگیری از حوادث ناخواسته مانند طوفان‌ها، گم شدن کشتی یا حتی غرق شدن آن، نقش مهمی ایفا کند. از این رو، استفاده از جی پی اس در دریا به تاجران اطمینان می‌دهد که همکارانشان در دریا به خوبی مسیریابی می‌شوند و آنها نیز از وضعیت کشتی‌ها به صورت لحظه‌ای مطلع می‌شوند. از این روند، وقوع حوادث دریایی ناخواسته کاهش یافته و امکان ردیابی موقعیت کشتی‌ها در هر شرایطی فراهم می‌شود.
مزایای استفاده از جی پی اس دریایی
استفاده از جی پی اس دریایی، با وجود هزینه‌ی بالا، مزایای فراوانی را به همراه دارد که ارزش آن بیشتر از هزینه‌ی آن به نظر می‌رسد. یکی از این مزایا، قابلیت بررسی لحظه به لحظه وضعیت مکانی کشتی است. این نوع جی پی اس، با ارتباط با ماهواره‌ها خارج از جو زمین، حتی در دورترین نقاط هم قادر است مکان محموله را نشان دهد. همچنین این سیستم دارای ردیابی اتوماتیک بدون نیاز به تنظیمات دستی است و امکان تنظیم منطقه سبز برای ردیابی را فراهم می‌کند.
علاوه بر این، جی پی اس دریایی امکان کنترل وضعیت کشتی و محموله را نیز فراهم می‌کند. به علاوه، تنظیم سرعت مجاز برای حرکت شناور و اعلان جدا شدن این سیستم از شناور نیز از دیگر مزایا است. این ویژگی‌ها نه تنها به مدیریت ناوگان های دریایی کمک می‌کنند بلکه امنیت و کارایی در حمل و نقل دریایی را بهبود می‌بخشند. از این رو، می‌توان گفت استفاده از جی پی اس دریایی، بهبودی عمده در مدیریت و ایمنی کشتی‌ها و محمولات آنها به همراه دارد.
مشاهده و استفاده از داده های AIS
استفاده از داده‌های AIS یک ابزار حیاتی برای مشاهده و کنترل ترافیک دریایی است. AIS امکان مشاهده ترافیک دریایی را به کشتی‌ها و مقامات بندری فراهم می‌کند، از طریق فرستنده‌های VHF AIS که اطلاعات مربوط به کشتی‌ها را منتقل می‌کنند. این اطلاعات می‌توانند توسط گیرنده‌های AIS در نمودارها یا مانیتورهای رایانه‌ای قابل مشاهده باشند. در صورت عدم دسترسی به ترسیمی مناسب، می‌توان از برنامه‌های رایانه‌ای مانند ShipPlotter و Gnuais برای مشاهده سیگنال‌های AIS استفاده کرد.
استفاده ثانویه از داده‌های AIS امکان دسترسی عمومی و بدون نیاز به گیرنده AIS را فراهم می‌کند. این داده‌ها از ایستگاه‌های ساحلی ماهواره‌ای جمع آوری شده و از طریق ارائه دهندگان خدمات در اینترنت قابل دسترسی هستند. این داده‌ها شامل اطلاعات مکانیت، سرعت و مشخصات کشتی‌ها هستند که در زمان واقعی قابل مشاهده هستند. اغلب این داده‌ها به صورت رایگان قابل دسترسی هستند ولی خدمات ویژه ممکن است با هزینه‌ای ارائه شوند. به طور کلی، داده‌های AIS ابزار مهمی برای کنترل و مشاهده ترافیک دریایی بوده و از اهمیت بالایی برخوردارند. این داده‌ها به صورت عمومی و برای انواع کاربردها قابل دسترسی هستند و از فناوری‌های پیشرفته برای بهبود امنیت و کنترل دریایی استفاده می‌شوند.
برنامه ها
در حال حاضر، فناوری AIS برای بسیاری از کاربردهای مختلف در صنعت حمل و نقل دریایی و بنادر استفاده می‌شود. علاوه بر اجتناب از تصادفات، استفاده‌های دیگری از AIS وجود دارد که به بهبود امنیت و کارایی دریایی کمک می‌کنند.
یکی از کاربردهای اصلی AIS، نظارت بر ترافیک دریایی و مانوردهی بهینه کشتی‌ها است. با استفاده از اطلاعات ارسالی توسط AIS، مقامات بندری و سازمان‌های مربوطه می‌توانند ترافیک دریایی را مشاهده و کنترل کنند و در صورت لزوم دستورات و راهنمایی‌های لازم را به کشتی‌ها ارسال کنند. همچنین AIS برای ارتباطات دریایی استفاده می‌شود. این فناوری به کشتی‌ها امکان ارسال پیام‌های متنی و اضطراری را می‌دهد تا در مواقع ضروری بتوانند ارتباط برقرار کنند و کمک دریایی دریافت کنند.
با توسعه فناوری‌های جدید، کاربردهای AIS همچنان در حال گسترش است. به عنوان مثال، از اطلاعات AIS برای برنامه‌ریزی مسیرهای بهینه کشتی‌ها، پیش‌بینی ترافیک دریایی و بهبود کارایی و امنیت دریایی استفاده می‌شود. همچنین، این داده‌ها به محققان و تحلیل گران کمک می‌کنند تا الگوها و روندهای ترافیک دریایی را درک کرده و بهبودهای لازم را اعمال کنند. به طور خلاصه، استفاده از فناوری AIS به منظور افزایش امنیت، کارایی و کنترل دریایی از اهمیت بسیاری برخوردار است و این فناوری همچنان در حال توسعه و بهبود است.
جلوگیری از برخورد
فناوری AIS، که توسط کمیته‌های فنی IMO به عنوان یک راه کار برای جلوگیری از برخورد کشتی‌های بزرگ در دریاها که خارج از محدوده سیستم‌های مستقر در ساحل قرار دارند، بهبود یافته است. این فناوری به وسیله تشخیص هر کشتی به صورت جداگانه همراه با موقعیت و حرکات آن، یک تصویر مجازی در زمان واقعی ایجاد می‌کند. استانداردهای AIS شامل انواع محاسبات خودکار بر اساس گزارش‌های موقعیتی مانند نزدیک‌ترین نقطه دستیابی (CPA) و زنگ‌های برخورد است. از آنجایی که همه کشتی‌ها از AIS استفاده نمی‌کنند، این فناوری معمولاً به همراه رادار مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در حالی که یک کشتی در دریا حرکت می‌کند، اطلاعات در مورد حرکت و هویت سایر کشتی‌های مجاور برای ناوگان بسیار حائز اهمیت است تا از برخورد با سایر کشتی‌ها و خطراتی مانند سنگ فرش یا سنگ جلوگیری کنند. مشاهده بصری، مبادلات صوتی و رادار یا کمک‌های راداری اتوماتیک از لحاظ تاریخی برای این منظور استفاده می‌شوند. اما این مکانیسم‌های پیشگیرانه به دلیل تاخیر در زمان، محدودیت‌های رادار، محاسبات نادرست و عملکرد نادرست در نمایشگر ممکن است منجر به برخورد شوند.
با این حال، الزامات AIS نه تنها اطلاعات متنی بسیار اساسی را نشان می‌دهد، بلکه داده‌های بدست آمده می‌توانند با نمودارهای الکترونیکی گرافیکی یا صفحات نمایش رادار ادغام شده و اطلاعات ناوبری تلفیقی را در یک صفحه نمایش واحد ارائه دهند. این ادغام اطلاعات، به کاهش خطرات برخورد و افزایش امنیت دریایی کمک می‌کند و ناوگان را در پیشگیری از حوادث ناشی از برخورد کمک می‌کند.
کنترل ناوگان ماهیگیری
AIS به مقامات ملی این امکان را می‌دهد که به وسیله ردیابی ناوگان دریایی و نظارت بر فعالیت ناوگان ماهیگیری ملی، فعالیت‌های کشتی‌های ماهیگیری را در امتداد خط ساحلی خود رصد کنند. از آنجایی که AIS بسته به موقعیت و کیفیت گیرنده‌ها و ایستگاه‌های پایه ساحلی، همراه با داده‌های تکمیلی از شبکه‌های مستقر در ماهواره استفاده می‌شود، مقامات می‌توانند به طور گسترده‌ای فعالیت‌های کشتی‌های ماهیگیری را بطور معمول تا 100 کیلومتر (60 مایل) از خط ساحلی رصد کنند. این امکان به آنها کمک می‌کند تا نظارت مناسبی بر ناوگان ماهیگیری داشته باشند و از فعالیت‌های غیرقانونی یا غیرمجاز جلوگیری کنند.
امنیت دریایی
امنیت دریایی از اهمیت بالایی برخوردار است و استفاده از سیستم AIS (Automatic Identification System) می‌تواند در بهبود و افزایش امنیت دریایی نقش مهمی ایفا کند. AIS به مقامات امکان می‌دهد کشتی‌های خاص را در داخل یا در نزدیکی منطقه اقتصادی انحصاری یک کشور شناسایی کنند. این سیستم با ترکیب داده‌های AIS با سیستم‌های راداری موجود، به مقامات قدرت تشخیص بیشتری در تفاوت قائل شدن بین کشتی‌ها می‌دهد.
از طریق پردازش خودکار داده‌های AIS، الگوهای فعالیت عادی کشتی های منفرد ایجاد می‌شود و در صورت نقض این الگوها، هشدار ایجاد می‌شود. این امر منجر به برجسته شدن تهدیدات بالقوه و استفاده کارآمدتر از دارایی‌های امنیتی می‌شود. AIS با بهبود آگاهی از حوزه دریایی، امکانات کنترل و امنیت را بهبود می‌بخشد. علاوه بر استفاده از AIS در سیستم‌های دریایی، این تکنولوژی قابل استفاده در سیستم‌های رودخانه‌ها و دریاچه‌ها نیز است. این امر به مقامات امکان می‌دهد تا بر روی فعالیت‌های درون آبی نظارت داشته باشند و در صورت نقض قوانین و مقررات، اقدامات لازم را انجام دهند. به طور خلاصه، استفاده از سیستم AIS در امنیت دریایی بهبود قابل توجهی را به همراه دارد. این سیستم با شناسایی کشتی‌ها، تشخیص تفاوت‌ها، ایجاد الگوهای فعالیت عادی، هشدار دهی و نظارت بر فعالیت‌های درون آبی، به مقامات امکان می‌دهد تا بر تهدیدات بالقوه پاسخگو باشند و منابع امنیتی را به بهترین شکل ممکن استفاده نمایند.
کمک به ناوبری دریایی
استفاده از استاندارد AIS (Automatic Identification System) برای ناوبری (AtoN) می‌تواند به بهبود امنیت و کارایی دریایی کمک کند. این استاندارد به مقامات اجازه می‌دهد تا موقعیت‌ها و اطلاعات مربوط به اشیاء غیر از کشتی‌ها، از جمله راهنماها و نشانگرها و داده‌های پویا مثل جریان‌ها و شرایط آب و هوایی را به کشتی‌های مجهز به سیستم AIS یا به مقامات محلی منتقل کنند.
AtoN ها می‌توانند به عنوان فانوس دریایی، سکوها یا شناورها در سواحل و روی آب واقع شوند و از راه دور وضعیت و اطلاعات آنها را کنترل کنند. این امر به مقامات امکان می‌دهد تا از سنسورهای مختلفی که در AtoN ها قرار دارند، اطلاعات زنده را دریافت کرده و به کشتی‌ها یا مقامات محلی انتقال دهند. به علاوه، استاندارد AtoN امکان انتقال موقعیت‌های "Virtual AtoN" را نیز فراهم می‌کند. این به معنای ارسال پیام‌هایی با موقعیت "کاذب" توسط یک دستگاه است که در نمودارهای الکترونیکی ظاهر شود، حتی اگر AtoN فیزیکی در آن مکان حضور نداشته باشد. به طور کلی، استفاده از استاندارد AIS برای ناوبری AtoN می‌تواند بهبود قابل توجهی در ارتباطات و اطلاعات ناوبری دریایی ایجاد کرده و امکان کنترل بهتر واحدهای ناوبری را فراهم آورد.
جستجو و نجات
برای هماهنگی منابع در صحنه یک عملیات جستجو و نجات دریایی (SAR)، ضروری است که داده‌هایی در مورد موقعیت و وضعیت پیمایش کشتی‌های دیگر در مجاورت وجود داشته باشد. AIS می‌تواند اطلاعات اضافی ارائه دهد و آگاهی از منابع موجود را ارتقا بخشد، حتی اگر محدوده AIS به محدوده رادیویی VHF محدود باشد. استاندارد AIS همچنین پیش‌بینی استفاده احتمالی در هواپیماهای SAR را بر عهده داشت و شامل پیامی (AIS Message 9) برای گزارش موقعیت آنها در هواپیما بود. برای کمک به کشتی‌ها و هواپیماهای SAR در یافتن مردم در پریشانی، مشخصات (IEC 61097-14 Ed 1.0) برای فرستنده SAR مستقر در AIS (AIS-SART) توسط کارگروه IEC TC80 AIS تهیه شده است. AIS-SART به سیستم ایمنی اضطراب جهانی دریانوردی اضافه شد مقررات معتبر 1 ژانویه 2010. AIS-SART از حداقل 2009 تاکنون در بازار موجود است. مقررات اخیر نصب سیستم‌های AIS را بر روی کلیه شناورها و شناورهای ایمنی زندگی در دریا (SOLAS) موظف کرده است.
تحقیقات تصادف
اطلاعات AIS دریافت شده توسط VTS برای تحقیق در مورد تصادف بسیار مهم است؛ چرا که اطلاعات دقیق تاریخ را در مورد زمان، هویت، موقعیت مبتنی بر GPS، عنوان قطب نما، مسیر زمین، سرعت (سرعت ورود به سیستم / SOG) و نرخ چرخش ارائه می‌دهد و نه کمتر اطلاعات دقیق ارائه شده توسط رادار. اگر می‌توانید جزئیات مربوط به حرکت کشتی، ارتباطات صوتی و تصاویر راداری در هنگام تصادفات را نگه دارید، اطلاعات کاملی از این رویدادها توسط داده‌های Voyage Data Recorder (VDR) بدست می‌آید. با این حال، داده‌های VDR به دلیل محدود نگه داشتن دوازده ساعت توسط نیاز IMO، حفظ نمی‌شوند.
تخمین جریان اقیانوس
از دسامبر سال 2015، شرکت فرانسوی e-Odyn توانسته است تخمین جریان سطح اقیانوس را بر اساس تجزیه و تحلیل داده‌های AIS ارائه دهد.
حفاظت از زیرساخت ها
اطلاعات AIS می‌تواند توسط صاحبان زیر ساخت‌های دریایی، مانند کابل‌ها یا خطوط لوله، برای نظارت بر فعالیت کشتی‌های نزدیک به دارایی خود در زمان واقعی مورد استفاده قرار گیرد. این اطلاعات می‌تواند برای ایجاد هشدارها به منظور آگاهی از حضور و فعالیت مالکان کشتی‌ها استفاده شده و در نتیجه می‌تواند به پیشگیری از وقوع حوادثی که ممکن است به دارایی آسیب برساند، کمک کند.
در قدیم دریا نوردان چگونه جهت یابی می کردند؟
در قدیم، دریانوردان برای جهت‌یابی و مسیریابی از روش‌های مختلف استفاده می‌کردند. یکی از روش‌های اصلی جهت‌یابی، استفاده از ستارگان بود. آنها با مشاهده و تجزیه و تحلیل الگوهای ستارگان در آسمان، می‌توانستند جهت صحیح حرکت خود را دریابند. به عنوان مثال، با استفاده از ستاره قطب شمالی (ستاره پولاریس) که در نقطه قطب کره آسمان قرار دارد، می‌توانستند جهت شمال را تعیین کنند. همچنین دریانوردان از روش‌های دیگری نیز استفاده می‌کردند. از جمله استفاده از ابزارهایی مانند قطب‌نما و ساعت خورشیدی برای تعیین جهت بر اساس قرارگیری خورشید در آسمان و زمان روز بود. قطب‌نما از طریق تجزیه و تحلیل میدان مغناطیسی زمین، قادر بود جهت شمال را نشان دهد. علاوه بر این، دریانوردان از نشانگرهای طبیعی مثل موج‌ها، جریان‌های دریایی و شکل ساحل نیز استفاده می‌کردند. آنها با مشاهده نشانگرهای طبیعی و تجربه‌های قبلی خود می‌توانستند موقعیت خود را دریابند.
در کل، دریانوردان قدیم با ترکیب چندین روش مختلف، از جمله مشاهده ستارگان، استفاده از ابزارهای جهت‌یابی، و تجزیه و تحلیل نشانگرهای طبیعی، می‌توانستند مسیریابی و جهت‌یابی صحیح را دریابند. این روش‌ها، با تجربه و دانش مکرر، بهبود می‌یافتند و دریانوردان توانایی‌های بیشتری در مسیریابی و جهت‌یابی به دست می‌آوردند.
اگر در دریا گم شدیم، چکار کنیم؟
اگر در دریا گم شدید، اولین چیزی که باید در نظر داشته باشید این است که آرام بمانید. سعی کنید به خوبی تمرکز کنید و از ترس و هراس فرار کنید تا بتوانید بهترین تصمیم‌ها را بگیرید. اگر می‌توانید با دست آوردهای خود در زمینه‌ی آب‌زی، شناوری و کشف و فهم دریاها آشنا هستید، از آنها بهره ببرید. در صورتی که امکان دارد، تلاش کنید یک نقطه‌ی ثابت یافته و به سمت آن حرکت کنید. اگر هیچ گاه به اهداف خود نمی‌رسید، سعی کنید نزدیک‌ترین ساحل یا کشتی را پیدا کنید. همچنین اگر توانایی برقراری ارتباط با کشتی‌ها یا هواپیماها را دارید، از آن استفاده کنید. در نهایت، مهم‌ترین نکته این است که هرگز امید را از دست ندهید و تا زمانی که توانایی حرکت دارید، تلاش کنید.
چه مواردی عامل گم شدن یک غواص در دریا هستند؟
عوامل گوناگونی می‌توانند باعث گم شدن یک غواص در دریا شوند. از جمله عوامل مهم می‌توان به عوامل فنی، فیزیکی و رفتاری اشاره کرد. در این بخش، به برخی از این عوامل پرداخته می‌شود. یکی از عوامل مهم، جا ماندن از قایق یا سطح آب است. غواصان در صورتی که از دست قایق یا نقطه مرجع خود جدا شوند، ممکن است با مشکلات گم شدن مواجه شوند. همچنین، اگر همراهان غواص او را فراموش کنند یا توجه کافی به حضور او نشان ندهند، این موضوع نیز می‌تواند باعث گم شدن غواص شود.
عامل دیگر می‌تواند بازگشت غواص به سطح آب در مسافتی بسیار دورتر از قایق یا ساحل باشد. در این صورت، غواص ممکن است دچار گم شدن شود و با مشکلاتی مواجه شود که تنهایی و بدون کمک، قابل حل نیستند.
به علاوه، عوامل فنی مانند نقض فرآیندهای ایمنی و اطلاعاتی، عدم استفاده از تجهیزات مناسب یا نادرست استفاده از آنها نیز می‌تواند باعث گم شدن یک غواص شود. همچنین عوامل رفتاری مانند تصمیم گیری نادرست یا عدم رعایت قوانین ایمنی نیز می‌توانند به عواقب ناخوشایندی منجر شوند. از این رو، آموزش‌های لازم و رعایت اصول ایمنی و احتیاط لازم برای جلوگیری از گم شدن غواصان بسیار حائز اهمیت است.
تجهیزات ایمنی برای جلوگیری از گم شدن در دریا
برای جلوگیری از گم شدن در دریا، استفاده از تجهیزات ایمنی حیاتی است که می‌تواند زمان پاسخ دهی و نجات را بهبود بخشید. تجهیزات غواصی قابل رویت (دیداری) از جمله SMB و DSMB می‌توانند برای نشان دادن محل قایق در حال غواصی و همچنین نشان دادن موقعیت غواص استفاده شوند. DSMBe با رنگ‌های روشن‌تر و حتی قابلیت انعکاس، از SMBها قابل رویت‌تر هستند و برخی از آنها دارای جعبه‌های ایمنی برای قرار دادن تجهیزات اضافی مانند سوت، چراغ قوه و آینه سیگنالینگ هستند. تجهیزات صوتی نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. سوت و شیپور BCD با امکانات صوتی برای ارسال سیگنال‌های صوتی در فواصل طولانی‌تر و با قابلیت شنیدن آسان‌تر نسبت به صدای انسان به کار می‌روند. این تجهیزات صوتی می‌توانند در ارتباط و ارسال اعلامیه‌ها به قایق‌های اطراف موثر باشند.
همچنین تجهیزات الکترونیکی مانند رادیو VHF و تلفن‌های ماهواره‌ای (very high frequency) از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند. رادیوهای VHF برای برقراری ارتباط بین قایق‌ها استفاده می‌شوند و تلفن‌های ماهواره‌ای امکان برقراری تماس با هر نقطه‌ای از دنیا را فراهم می‌کنند. به علاوه، ENOS یک سیستم نجات و مکان‌یابی الکترونیکی است که با استفاده از GPS، غواصان گم شده را مشخص می‌کند و به قایق اطلاع می‌دهد که غواصان کجا هستند و چه فاصله‌ای با قایق دارند. به طور کلی، استفاده از این تجهیزات ایمنی می‌تواند بهبودی چشمگیری در شرایط اضطراری و نجات در دریا ایجاد کند و از گم شدن افراد در دریا جلوگیری کند.
اجتناب از گم شدن در دریا
برای جلوگیری از گم شدن در دریا، حمل یکی از وسایل دیداری، شنیداری و یا الکترونیکی امری ضروری است. اما انتخاب تجهیزات مناسب واقعاً می‌تواند تفاوت بسیاری در ایمنی شما داشته باشد. بهترین روش برای کاهش احتمال گم شدن، همراه داشتن تیم غواصی حرفه‌ای و دقیق است که با تجربه کافی و آموزش لازم مجهز شده‌اند.
در صورتی که می‌خواهید از این مسئله جلوگیری کنید، انتخاب تجهیزات مناسب بسیار اهمیت دارد. به عنوان مثال، یک جیبوکس زیر آبی، یاکت، اسکوبا یا چراغ زیر آبی می‌تواند به شما کمک کند تا در شرایط نامناسب روشنایی مناسب داشته باشید و موقعیت خود را بهتر مشخص کنید. همچنین، یک فلش لایت زیر آبی یا رادیو زیر آبی هم می‌تواند در ارتباط با تیمتان موثر باشد. البته، تجهیزات بسیار پیشرفته‌تری نیز وجود دارند که هزینه‌های بالایی دارند مانند سیستم‌های جی پی اس زیر آبی یا سونارهای زیر آبی. برخی از تجهیزات با هزینه‌های کمتر ممکن است محدودیت‌هایی داشته باشند، اما به هر حال می‌توانند به شما کمک کنند تا از گم شدن در دریا جلوگیری کنید. به طور کلی، برای ایمنی و جلوگیری از گم شدن در دریا، انتخاب تجهیزات مناسب و همراهی با یک تیم غواصی حرفه‌ای و دقیق امری بسیار حیاتی است که نباید از آن چشم پوشی کرد.