Salvage
نجات دادن
نجات دریایی فرآیند نجات یک کشتی ، محموله آن یا سایر اموال از خطر است. نجات شامل یدک کشی نجات ، اطفا حریق ، وصله زدن یا تعمیر کشتی ، تعمیر مجدد کشتی غرق شده یا زمین گیر ، حرکت یک کشتی معلول به منظور پاکسازی کانال های ناوبری و بالا بردن کشتی های غرق شده یا محموله های آنها است. تجهیزات درگیر در عملیات نجات ممکن است شامل جرثقیل ها ، اسکله های خشک شناور و شناورهای پشتیبانی (مانند یدک کش) باشد. غواصان تجاری ممکن است برای انجام کارهای زیر آب و نظارت بر پیشرفت در زیر سطح فراخوانده شوند.
محافظت از محیط زیست دریایی در برابر آلودگی ناشی از محموله هایی مانند نفت یا سایر آلاینده ها اغلب قسمت مهمی از فعالیت های نجات است. معمولاً کشتی یا قطعات ارزشمند شناور یا محموله آن ممکن است به دلیل ارزش فروش مجدد یا قراضه بازیابی شود. اکثر قریب به اتفاق عملیات نجات توسط دریانوردان واجد شرایط و مهندسانی انجام می شود که به عنوان نجات دهنده حرفه ای کار می کنند. معمولاً نمایندگان پیمانکاری انتظار پاداش مالی ندارند مگر اینکه عملیات نجات حداقل تا حدی موفقیت آمیز باشد.
اگر نجات طبق قراردادی انجام نشده باشد ، ناجی باید داوطلبانه و جدا از هرگونه وظیفه قانونی عمل کند ، غیر از وظیفه اذعان شده برای کمک به کسانی که در دریا در معرض خطر هستند و یا بعد از برخورد در آنجا شرکت می کنند. اگر مالک یا نماینده مالک هنوز در کشتی هستند ، آنها می توانند پیشنهادات کمک را رد کنند. کشتی ای که بدون امید و قصد بهبودی کاملاً خالی از سکنه یا رها شده باشد ، متروک تلقی می شود و برای هر کسی که به آن برخورد کند بازی عادلانه ای است. این درست نیست ، که نجات دهنده یا نجات دهنده به طور خودکار صاحب مال می شود. مالک همیشه این حق را دارد که با پرداخت پاداش مناسب مال خود را پس بگیرد.