کشتی نفتکش
کشتی نفتکش یک کشتی دریایی است که به طور خاص برای جابجایی حجم زیادی از نفت خام یا فرآورده های تصفیه شده در مسافت های طولانی طراحی شده است. کشتی های نفتکش یا تانکرهای نفتکش، نفت خام را که منبع اولیه انرژی در جهان است و همچنین فرآورده های نفتی تصفیه شده مانند بنزین و سایر محموله های مایع مانند محصولات شیمیایی را حمل می کنند. تانکرها، البته، برای انتقال نفت ساخته می شوند، اما می توانند به عنوان پایانه های ذخیره موقت نفت در دریا نیز عمل کنند، زیرا تانکر از مخازن متعددی تشکیل شده است.
کشتی های نفتکش معمولاً به عنوان تانکرهای کثیف (که نفت خام یا محصولات کثیف مانند نفت باقیمانده را جابجا می کنند) یا تانکرهای محصول تمیز (که محصولات تمیز مانند بنزین و گازوئیل را جابجا می کنند) طبقه بندی می شوند. این کشتی‌ها معمولاً دارای مخازن بزرگی هستند که به صورت عمودی در داخل کشتی طراحی می شوند و به منظور جلوگیری از نشت نفت، از سیستم‌های ایمنی پیشرفته استفاده می‌کنند.
کشتی‌های نفتکش به دلیل حمل بار سوختی بسیار خطرناک بوده و باید با رعایت استانداردهای ایمنی و امنیتی بسیار سخت تحت نظارت قرار گیرند.
کشتی نفتکش بزرگ
در وسعت دریایی، اصطلاح «نفتکش» تصوراتی از کشتی‌های عظیمی را به ذهن متبادر می‌کند که اقیانوس‌های جهان را طی می‌کنند و به‌طور یکپارچه مناطق نفت‌خیز را به بازارهای تشنه انرژی مرتبط می‌کنند. کشتی نفتکش بزرگ یک غول دریایی است که با مهندسی دقیق برای انتقال انرژی حیات - نفت خام – و چرخش چرخ های اقتصاد جهانی در فواصل وسیع طراحی شده است. این غول‌های دریایی از کشتی‌های کوچکتر ساحلی گرفته تا ابرنفت‌کش‌های ماموت، نقشی ضروری در چشم‌انداز انرژی جهانی دارند.
کشتی نفتکش (به انگلیسی: Oil tanker) گونه‌ای از کشتی‌های تجاری است که برای ترابری نفت به صورت فله طراحی شده‌است. کشتی‌های نفتکش در دو نوع وجود دارند: کشتی نفت خام و کشتی فراورده‌های نفتی. کشتی‌های نفت خام مقادیر زیادی از نفت خام را از نقطه استخراج آن به پالایشگاه‌ها منتقل می‌کنند. تانکر فراورده‌های نفتی که به‌طور کلی بسیار کوچکتر هستند، برای جابه‌جایی فراورده‌های نفتی از پالایشگاه تا نقاط نزدیک به بازارهای مصرف‌کننده طراحی شده‌اند.
عملیات پیچیده کشتی های نفتکش شامل بارگیری، انتقال و تخلیه مقادیر عظیم نفت خام است. این کشتی‌ها به فناوری‌های پیشرفته برای اطمینان از ایمنی و پایداری محموله گرانبهای خود مجهز شده‌اند و از سیستم‌های ballast segregated، سیستم‌های گاز بی‌اثر و بدنه دوبل برای کاهش خطر نشت و آلودگی استفاده می‌کنند.
کشتی های نفتکش بزرگ مراکز تولید و استخراج نفت خام را که اغلب در مناطق دورافتاده دریایی واقع شده اند، به پالایشگاه ها متصل می کنند، جایی که نفت خام به مجموعه ای از فرآورده های نفتی با ارزش تبدیل می شود. بزرگراه‌های دریایی که این کشتی‌ها از آن عبور می‌کنند نشان‌دهنده مسیرهای تجاری حیاتی است که قاره‌ها را در بر می‌گیرد و منابع انرژی یک منطقه را قادر به رشد و توسعه منطقه دیگر می‌کند.
اهمیت کشتی های نفتکش بزرگ فراتر از نقش آنها به عنوان حامل طلای سیاه است. آنها نمادی از تعامل پیچیده بین تقاضاهای جهانی انرژی، مهندسی دریایی، و نیروهای اجتماعی-اقتصادی هستند که دنیای به هم پیوسته ما را شکل می دهند. این شناورها نه تنها به اقتصاد کمک می کنند، بلکه بر اهمیت حیاتی استانداردهای زیست محیطی و ایمنی در عملیات دریایی تأکید می کنند.
کشتی نفتکش ایران
ایران یکی از اولین تولیدکنندگان نفت در جهان است. در سال ۲۰۰۱ ایران چهارمین تولیدکنندهٔ بزرگ نفت خام جهان بود. طبق برآوردهای مجلهٔ نفت و گاز، تا ژانویهٔ ۲۰۱۱ ذخایر قطعی نفت ایران در حدود ۱۳۷ میلیارد بشکه بود، که حدود ۱۰٪ از مجموع ذخایر جهان است، همچنین ایران دارای ۱٬۰۴۵ تریلیون فوت مکعب ذخایر گاز طبیعی می‌باشد که حدود ۱۶٪ از ذخایر جهان است. تولیدات نفت و گاز ایران شامل گاز مایع، نفت کوره، گازوئیل، نفت سفید، بنزین و نفتا می‌شود.
وزارت نفت ایران نظارت بر تولید و فروش محصولات نفتی را از طریق چهار شرکت برعهده دارد. شرکت ملی نفت ایران تولید نفت خام، گاز طبیعی و میعانات گازی را برعهده دارد. شرکت ملی گاز ایران توزیع و انتقال گاز. شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران و شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران که مدیریت بر پالایش و فروش محصولات آن در داخل کشور را برعهده دارد.
ایران به عنوان یکی از بزرگترین کشورهای صادرکننده نفت در جهان شناخته می‌شود. کشور ما دارای منابع نفتی غنی و بزرگی است که به عنوان یکی از اصلی‌ترین منابع درآمدی برای اقتصاد ایران بشمار می رود. صادرات نفت از ایران در سال‌های اخیر به شکل زیر توسعه یافته است:
- حجم صادرات: حجم صادرات نفت از ایران به طور متوسط در دهه‌های اخیر بیش ۴ میلیون بشکه در روز بوده و به عنوان یکی از بزرگترین حجم‌های صادرات نفت در جهان شناخته می‌شود.
- مقصدهای صادرات: ایران نفت خود را به مقاصد مختلفی صادر می‌کند. اکثریت نفت صادراتی به آسیایی‌ها، به ویژه چین، هند، و ژاپن می‌رود.
- نوع نفت: نفتی که از ایران صادر می‌شود به شکل نفت خام یا نفتا است. این نفت خام دارای ویژگی‌های خاص خود است و به عنوان یکی از نفت‌های با کیفیت و سبک در بازار جهانی مورد تقاضا قرار دارد.
صادرات نفت از طریق کشتی نفتکش از ایران عامل مهمی در اقتصاد این کشور و نیز در بازار نفت جهانی است و تأثیرات قابل توجهی در قیمت‌های نفت و اقتصاد جهانی دارد.
اجاره کشتی نفتکش
اجاره کشتی نفتکش و حمل کننده سوخت و از موارد حائز اهمیت و پر تنشی است که سپردن آن به هر شخص یا شرکت تازه واردی، ریسک بزرگی محسوب می شود. بنابراین همکاری و اخذ مشاوره از افراد و هولدینگ های باسابقه، کاری هوشمندانه است تا تمامی جوانب خطر و مشکلات این کار در نظر گرفته شود و سپس با ارائه بهترین راهنمایی و خدمت، تاجران دریایی و مالکان محموله، به مقصود دلخواه خود برسد.
تیم مجرب کشتی داران با بیش از 40 سال سابقه در حوزه صنعت و تجارت دریایی، پلی ارتباطی میان فعالان حوزه صنعت دریایی است تا بهترین و مطمئن ترین مسیر را برای اجاره کشتی نفتکش و انواع تانکر برای صادرات عظیم و ایمن نفت و فرآورده های نفتی، در اختیار ایشان قرار دهد.
کشتی داران، بستری را آماده نموده تا اجاره کشتی حمل سوخت و سایر مواد، چه از سوی موجر و چه مستاجر در مناسب ترین قیمت و مطمئن ترین روش پیش رود و صادرات دریایی مواد نفتی، با رعایت استاندارهای جهانی و حفظ کامل سلامتی خدمه کشتی، به بهترین نحو ارائه و دریافت شود.
ظرفیت کشتی نفتکش
تانکرهای نفت بر اساس ظرفیت حمل آنها در تن مرده (DWT) طبقه بندی می شوند که وزن کل کشتی (شامل بار، خدمه، آذوقه و غیره) منهای وزن کشتی در صورت خالی بودن کشتی است.
کشتی‌های نفتکش بسیار بزرگ (VLCC) که برای اولین بار در دهه 1960 توسعه یافتند، ظرفیت بیش از 200000 DWT دارند و می‌توانند دو میلیون بشکه نفت را حمل کنند. حامل‌های نفت خام فوق‌العاده بزرگ (ULCC) می‌توانند بیش از 320000 DWT یا تقریباً سه میلیون بشکه نفت حمل کنند.
به طور کلی، کشتی های نفتکش بر اساس اندازه یا کلاس بر اساس ظرفیت وزن مرده آنها در تن (Dead Weight Ton or DWT) دسته بندی می شوند. کلاس های اندازه اصلی عبارتند از:
ساحلی - 3-10000 DWT معمولاً فقط در آب های ساحلی استفاده می شود. فقط محصول تمیز
کوچک - 10-20000 DWT. SR یا برد کوتاه نیز نامیده می شود. فقط محصول تمیز
دستی - 20-55000 DWT. محصول پاک یا خام اگر به محصول تمیز اختصاص داده شود، MR یا محدوده متوسط نیز نامیده می شود
پاناماکس - 60-80000 DWT. بزرگترین نفتکشی که می تواند از کانال پاناما عبور کند. محصول پاک یا خام همچنین LR1 نامیده می شود اگر به حرکت محصول سبک در مسافت های طولانی اختصاص داده شود
Aframax - 80-120000 DWT. محصول پاک یا خام اگر به جابجایی محصول تمیز در مسافت های طولانی اختصاص داده شده باشد، LR2 نیز نامیده می شود
Suezmax - 120-180000 DWT. بزرگترین نفتکشی که قادر به عبور از کانال سوئز است. فقط نفت خام
VLCC - 200-320000 DWT. فقط نفت خام
ULCC - 320-560000 DWT. فقط نفت خام
کشتی نفتکش بوشهر
شرکت کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، شرکت ترابری دریایی و کشتیرانی ایرانی است، که هم‌اکنون با در اختیار داشتن درصد بالایی از تجارت جهانی از طریق فرایند ترابری دریایی انجام می‌پذیرد. گروه کشتیرانی ایران، خطوط کشتیرانی مختلفی را از منطقه خلیج فارس به همه بنادر کشورهای آسیایی، بنادر کشورهای واقع در جنوب دریای مدیترانه، آمریکای لاتین و همچنین آفریقا دایر نموده و توانسته است مقام اول را در خصوص حمل کانتینر در منطقه خاورمیانه به خود اختصاص دهد و از اصلی ترین کشورها در حوزه صادرات نفت خام با کشتی های نفتکش و تانکرهای نفتی باشد.
به دلیل وجود پالایشگاه های نفت در بوشهر و تجهیز این شهر ساحلی به بنادر صنعتی قدرتمند، کشتی های نفتکش بوشهر، یکی از کشتی های کلیدی و اصلی برای عمده صادرات نفت و فرآورده های نفتی به کشورهای متقاضی می باشد.
کشتی باری نفتکش
کشتی باری نفتکش، کشتی ای است که هر نوع محموله مایع را به صورت فله حمل می کند. این کشتی ها از کانتینر یا بشکه استفاده نمی کنند، اما مایع مورد نظر را در مخازن حجیم و بزرگ ذخیره می کنند. اکثر کشتی های باری نفتکش حامل نفت هستند - از این رو به طور اختصاری کشتی نفتکش نامیده می شود. با این حال، برخی از کشتی های باری نفتکش، روغن‌های خوراکی و سایر غذاها و نوشیدنی‌های مایع مانند آب میوه و.. را نیز جابه‌جا می‌کنند و برای حمل سایر بارها و محموله ها به صورت فله قابل استفاده هستند.