اقیانوس آرام یا کبیر
آشنایی با اقیانوس آرام یا کبیر
اقیانوس آرام، مجموعه ای از آب شور که از 60 درجه جنوبی به موازات جنوب تا قطب شمال در شمال امتداد دارد و بین قاره های آسیا و استرالیا در غرب و آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی در شرق قرار دارد. از میان سه اقیانوس بزرگ، اقیانوس آرام با اختلاف زیادی بزرگترین است و حدود یک سوم سطح کره زمین را اشغال می کند. مساحت آن، به استثنای دریای چین جنوبی، حدود 62.5 میلیون مایل مربع (161.76 میلیون کیلومتر مربع) است که می توان با کشتی دریا از طرق کشتیرانی ها به این دریا ها سفر کرد. مساحت آن دو برابر و بیش از دو برابر حجم آب اقیانوس اطلس (بزرگترین بخش بعدی هیدروسفر) است و مساحت آن بیش از مساحت کل سطح زمین می باشد.
اقیانوس آرام از تنگه برینگ تا عرض جغرافیایی 60 درجه جنوبی از طریق بیش از 120 درجه عرض جغرافیایی، نزدیک به 9000 مایل (حدود 14500 کیلومتر) امتداد دارد. بزرگترین گستره عرضی آن حدود 12000 مایل (حدود 19000 کیلومتر) در امتداد عرض جغرافیایی 5 درجه شمالی، بین سواحل کلمبیا در آمریکای جنوبی و شبه جزیره مالایی در آسیا است. عمق متوسط اقیانوس آرام (به استثنای دریاهای مجاور) 14040 فوت (4280 متر) و بزرگترین عمق شناخته شده آن 36201 فوت (11034 متر) است، در خندق ماریانا، همچنین بزرگترین عمق موجود در هر اقیانوسی است. در نیمکره شمالی، اقیانوس آرام با اقیانوس منجمد شمالی در دریای برینگ ملاقات می کند.
در نیمکره جنوبی، اقیانوس آرام و اقیانوس اطلس در گذرگاه نسبتاً باریک دریک بین Tierra del Fuego در آمریکای جنوبی و سرزمین Graham در قطب جنوب، و اقیانوس آرام و اقیانوس جنوبی در موازی 60 درجه جنوبی به هم می رسند. جدایی بین اقیانوس آرام و هند کمتر متمایز است، اما به طور کلی در نظر گرفته می شود که در امتداد خط جزایری قرار دارد که از سوماترا به سمت شرق، از طریق جاوه تا تیمور، از آن طرف دریای تیمور تا کیپ لندندری در استرالیا گسترش می یابد. در جنوب استرالیا، این مرز در سراسر تنگه باس و از آنجا از تاسمانی تا 60 درجه جنوبی امتداد دارد.
به دلیل الگوی سیستم های کوهستانی اصلی کره زمین، نسبت نسبتاً کمی (یک هفتم) از کل زهکشی قاره وارد اقیانوس آرام می شود، یک منطقه زهکشی کل کمتر از حدود سه برابر مساحت کل استرالیا. از میان رودخانه هایی که به اقیانوس آرام می ریزند، رودخانه های چین و آسیای جنوب شرقی بیشترین اهمیت را دارند. حوضه های این رودخانه ها بیش از یک چهارم جمعیت جهان را تشکیل می دهند.
مرز شرقی اقیانوس آرام با American cordilleran system آمریکایی مرتبط است که از آلاسکا در شمال تا Tierra del Fuego در جنوب امتداد دارد. به جز بخش‌های شمالی و جنوبی آن، که با آب دره‌ها و جزایر دور افتاده متعدد آن مشخص می‌شود، و به جز خلیج کالیفرنیا که عمیقاً فرورفته است، مرز ساحلی نسبتاً منظم و فلات قاره باریک است. در مقابل، غرب یا آسیایی، مرز ساحلی نامنظم است. اگرچه سیستم های کوهستانی در آنجا تقریباً به موازات ساحل قرار دارند، همانطور که در سواحل شرقی اقیانوس آرام انجام می دهند، غرب اقیانوس آرام به دلیل دریاهای حاشیه ای بسیار مشهور است.
از شمال به جنوب، آن ها شامل دریای برینگ، دریای اوخوتسک، دریای ژاپن (دریای شرق)، دریای زرد، دریای چین شرقی و دریای چین جنوبی هستند. مرزهای شرقی آنها توسط شبه جزیره ها یا قوس های جزیره ای یا هر دو شکل گرفته است. از اهمیت اقیانوس شناسی برخوردار است که رودخانه های بزرگ آسیای شرقی از جمله آمور، هوانگ هه (رود زرد)، یانگ تسه، شی و مروارید (ژو) و مکونگ، به طور غیرمستقیم از طریق دریاهای حاشیه ای وارد اقیانوس آرام می شوند. این مطلب به بررسی جغرافیای فیزیکی و انسانی اقیانوس آرام می پردازد.
در دشت های پرتگاهی، جایی که رسوبات به کندی انباشته می شوند، فرآیندهای شیمیایی و بیولوژیکی منجر به تشکیل پوشش های فلزی در اطراف اجسامی مانند استخوان گوش ماهی ها می شود. گره هایی که به این ترتیب تشکیل می شوند حاوی منگنز، آهن، نیکل، مس، کبالت و ردپایی از فلزات دیگر مانند پلاتین هستند. آن ها مناطق وسیعی از کف اقیانوس در اقیانوس آرام را پوشش می دهند. فرآیندهای مشابه، پوشش هایی به نام پوسته منگنز را روی سطوح سنگی کوه های دریایی تشکیل می دهند.
فیزیوگرافی اقیانوس آرام یا اقیانوس کبیر
حوضه اقیانوس آرام را می توان به راحتی به سه منطقه اصلی فیزیوگرافی تقسیم کرد: مناطق شرقی، غربی و مرکزی اقیانوس آرام.
-
منطقه شرقی
منطقه شرقی اقیانوس آرام، که از آلاسکا تا تیرا دل فوئگو به سمت جنوب امتداد دارد، نسبتاً باریک است و با سیستم کوردیلری آمریکا از زنجیره‌های کوه تقریباً ناگسستنی مرتبط است، رشته های ساحلی آن به شدت از سواحل غربی آمریکای شمالی و جنوبی بالا می‌آیند. فلات قاره که به موازات آن قرار دارد، باریک است، در حالی که شیب قاره مجاور آن بسیار تند است. سنگرهای اقیانوسی مهم در این منطقه، ترانشه آمریکای میانه در اقیانوس آرام شمالی و ترانشه پرو-شیلی در اقیانوس آرام جنوبی است.
-
منطقه غربی
مرز منطقه غربی اقیانوس آرام به سمت دریا با خط شکسته ای از خندق های اقیانوسی مشخص شده است که از ترانشه آلوتی در شمال از طریق ترانشه های کوریل و ژاپن و به سمت جنوب تا ترانشه های تونگا و کرمادک امتداد یافته و به شمال شرقی جزیره شمالی ختم می شود. ساختار آن پیچیده تر از منطقه شرقی است. مشخصه مرتبط با سنگرهای اقیانوسی منطقه غربی، فستون های شبه جزیره یا جزایر یا هر دو است. این جزایر که شامل جزایر ژاپن و همچنین جزایر کوچک‌تر متعددی می شود، نمایانگر بخش های بالای سیستم‌های کوهستانی است که به طور ناگهانی از کف اقیانوس بالا می‌آیند. مجموعه های جزیره ای غرب اقیانوس آرام، مرزهای چندین دریای قاره ای وسیع و عمیق این منطقه را تشکیل می دهند.
-
منطقه مرکزی
منطقه مرکزی اقیانوس آرام بین مرزهای مناطق شرقی و غربی قرار دارد. بزرگترین و پایدارترین استان های ساختاری پوسته زمین از نظر زمین‌شناختی، با مناطق وسیعی از نقش برجسته مشخص می شود که در عمق کلی حدود 15000 فوت (4600 متر) زیر سطح قرار دارند.
جزایر اقیانوس آرام
جزایر منطقه غربی از جمله آلوتی ها، کوریل ها، ریوکیوس، تایوان، مجمع الجزایر مالایی (از جمله گینه نو) و نیوزلند، دارای ویژگی قاره ای هستند. از نظر زمین شناسی، آن ها تا حدی از سنگ های رسوبی تشکیل شده اند و ساختار آن ها شبیه به رشته کوه های ساحلی قاره مجاور است.
یک مرز مهم زمین‌شناسی بین جزایر قاره ای یا «بلند» و جزایر متعدد اقیانوسی یا «پایین» اقیانوس آرام، خط آندزیت است، منطقه ای با فعالیت‌های آتشفشانی و لرزه ای شدید. در شمال و غرب اقیانوس آرام، خط آندزیت نزدیک به دریا از روند کمان جزیره از آلوتی ها به سمت جنوب به کمان های یاپ و پالائو، از آنجا به سمت شرق از طریق مجمع الجزایر بیسمارک، سلیمان و سانتا کروز و از آنجا به سمت جنوب از طریق ساموآ پیروی می کند. تونگا، و گروه های چتم و جزیره مک کواری تا قطب جنوب. جزایر در غرب خط سرشار از آندزیت هستند که نوعی سنگ آذرین نفوذی است. جزایر در شرق (سمت اقیانوسی) آن اساساً از سنگ بازالت است که یک سنگ آذرین بیرون زده است.
جزایر متعدد اقیانوسی اقیانوس آرام به طور نابرابر توزیع شده اند. آن ها عمدتاً بین مناطق استوایی سرطان و برج جدی قرار دارند و به تعداد زیادی در غرب اقیانوس آرام وجود دارند. شمالی ترین زنجیره جزایر اقیانوسی با خط الراس هاوایی مرتبط است. مجمع الجزایر هاوایی از حدود 2000 جزیره تشکیل شده است، اگرچه اصطلاح جزایر هاوایی معمولاً به گروه کوچکی اطلاق می شود که در انتهای شرقی مجمع الجزایر قرار دارند. جزایر کوچک متعدد میکرونزی عمدتاً در شمال استوا و در غرب نصف النهار 180 درجه قرار دارند. تقریباً همه مرجانی هستند. گروه‌های اصلی ماریاناها، مارشال‌ها، کارولین‌ها، کیریباتی (جزایر گیلبرت) و تووالو (جزایر الیس) هستند.
در جنوب میکرونزی ملانزیا قرار دارد که بیشتر از جزایر کوچک مرجانی تشکیل شده است. فیزیوگرافی منطقه تحت سلطه گروهی از جزایر بزرگ قاره ای است، اما گینه نو نیز شامل می شود. گروه های اصلی جزایر ملانزی عبارتند از مجمع الجزایر بیسمارک، سولومون ها، وانواتو (هبریدهای جدید)، کالدونیای جدید و فیجی. منطقه وسیع پلی‌نزی شامل جزایر هاوایی، جزایر فینیکس، ساموآ، تونگا، جزایر کوک، جزایر سوسایتی، تواموتو و مارکزاس است.
اقلیم اقیانوس آرام یا کبیر
سیستم‌های باد و فشار اقیانوس آرام با منظومه سیاره‌ای، الگوهای فشار هوا و در نتیجه الگوهای باد که در جو زمین در نتیجه چرخش آن (نیروی کوریولیس) و تمایل محور آن ایجاد می‌شوند و با دایره البروج به سمت خورشید مطابقت دارد. آنها در اصل، یک آرایش عرضی سه سلولی از گردش اتمسفر هستند، با سیستم های نیمکره شمالی و جنوبی که یکدیگر را در طرفین مخالف استوا منعکس می کنند. گستره وسیع آب های آزاد در اقیانوس آرام بر الگوهای باد و فشار روی آن تأثیر می گذارد، و شرایط آب و هوایی در جنوب و شرق اقیانوس آرام که در آن تداوم بادهای شدید و بادهای غربی قابل توجه است، یکنواخت ترین شرایط در جهان است.
با این حال، در اقیانوس آرام شمالی، شرایط چندان یکنواخت نیست، به ویژه تفاوت‌های آب و هوایی قابل توجه بین مناطق شرقی و غربی در عرض جغرافیایی یکسان. به عنوان مثال، سختی زمستان در سواحل شرقی روسیه، به شدت با ملایمت نسبی زمستان در منطقه بریتیش کلمبیا در تضاد است.
درجه حرارت اقیانوس کبیر
اقیانوس ها به طبقه بندی تمایل دارند که عامل اصلی دما است. آبهای پایین قسمت‌های عمیق به شدت سرد هستند و دمای آن کمی بالاتر از صفر است. منطقه سطحی که تغییرات دما در آن محسوس است، بین 330 تا 1000 فوت (100 تا 300 متر) ضخامت دارد. در اقیانوس آرام شرقی معتدل، در امتداد سواحل آمریکای شمالی و مرکزی، جایی که آب سرد در عمق کمتری در مقایسه با اقیانوس آرام مرکزی و غربی ظاهر می شود، فشرده تر است. دمای اقیانوس در اقیانوس آرام شمالی بیشتر از اقیانوس آرام جنوبی است زیرا نسبت خشکی به دریا در نیمکره شمالی بزرگتر است و به دلیل اینکه قطب جنوب و اقیانوس جنوبی نیز بر دمای آب تأثیر می گذارند.
حقاق شگفت انگیز درباره اقیانوس آرام یا اقیانوس کبیر
پانصد سال پیش یک کاشف اسپانیایی به نام واسکو نونز د بالبوآ اولین کسی بود که اقیانوس آرام را از غرب آمریکا دید. در اینجا چند حقیقت شگفت انگیز در مورد اقیانوس آرام وجود دارد!
- اقیانوس آرام بین قاره آمریکا در شرق حوضه اقیانوس آرام و قاره آسیا و استرالیا در غرب قرار دارد. استوا اقیانوس آرام را به اقیانوس آرام شمالی و اقیانوس آرام جنوبی تقسیم می کند.
- کلمه Pacific به معنای صلح آمیز است. اقیانوس آرام نام خود را از کاشف فردیناند ماژلان گرفته است. او اقیانوس را « mar pacific » نامید که به معنای دریای آرام است.
- اقیانوس آرام بزرگترین اقیانوس روی کره زمین است. بیش از 30 درصد از سطح زمین را پوشش می دهد. آنقدر بزرگ است که از مجموع خشکی های تمام قاره های جهان بزرگتر است!
- اقیانوس آرام همچنین عمیق ترین اقیانوس است. دارای سنگرهای بسیار عمیق از جمله The Challenger Deep در ماریانا ترنچ است. این سنگر توسط HMS Challenger در سال 1875 مورد تحقیق قرار گرفت.
- حلقه آتش در حوضه اقیانوس آرام قرار دارد. تعدادی از آتشفشان ها حلقه ای را در اطراف حوضه تشکیل می دهند که نام آن از آنجا گرفته شده است. این منطقه به دلیل فعالیت های آتشفشانی و حرکت صفحات تکتونیکی محل وقوع زلزله های بسیاری است. اقیانوس آرام شامل بیش از 75000 آتشفشان است.
- دما در سراسر اقیانوس آرام متفاوت است. هر چه به خط استوا نزدیکتر باشد دمای آب گرمتر می شود. آب نزدیک قطب ها به نقطه انجماد می رسد!
- اقیانوس آرام خانه اکثر جزایر جهان از جمله هاوایی است! بیش از 25000 جزیره در اقیانوس آرام وجود دارد.
- اقیانوس آرام همچنین خانه بسیاری از جزایر مرجانی است که توسط یک تالاب احاطه شده است. جزایر مرجانی فقط در آبهای گرم اقیانوس یافت می شوند.
- اقیانوس آرام همچنین محل قرارگیری دیواره مرجانی بزرگ است. این صخره بزرگ ترین صخره در جهان است و بیش از 1429 مایل امتداد دارد. این منطقه مهم اکنون به عنوان یک میراث جهانی محافظت می شود.
- اقیانوس آرام در واقع هر سال یک اینچ کوچک می شود! این ناشی از حرکت صفحات تکتونیکی است. اقیانوس اطلس هر سال به همان میزان افزایش می یابد!